‘Bear Family Records’ is een Duits platenlabel uit Holste in de buurt van Bremen dat al in 1975 werd opgericht door muziekverzamelaar Richard Weize. Hun nog steeds geldende kerndoel is het uitbrengen van compilatiealbums en cd’s in boxset-formaat rond een specifiek muziekthema of een geselecteerde artiest van betekenis voor de grote muziekgeschiedenis. Hun keuze aan artiesten voor deze platen komt uit de wereld van country, rockabilly, rock’n’roll, R&B, blues, soul, jazz en zelfs ‘Neue Deutsche Welle’ (jaren ‘70 punk en new wave uit Duitsland) en Duitse schlagers.

De songs die ‘Bear Family Records’ voor deze albums selecteren zijn vaak zeldzame opnamen of niet meer te verkrijgen nummers van artiesten met enige naam en faam. In het verleden passeerden zo al grote legendarische vedetten zoals o.a. Waylon Jennings, Jim Reeves, Johnny Cash, Willie Nelson, ‘The Everly Brothers’, Petula Clark, Fats Domino, Ricky Nelson, Jerry Lee Lewis en Dolly Parton. In de volgende weken zullen we u op deze ‘Rootstime’-recensiepagina’s enkele nieuwe uitgaven van dit ‘collectors item’ uitbrengende platenlabel voorstellen.

Onze keuze viel deze week op het album “On The Dancefloor With Connie Francis” met een verzameling van 32 liedjes die deze popzangeres en actrice met Italiaans-Amerikaanse roots heeft opgenomen in de periode van 1955 tot 1964. In 1937 werd ze op 12 december geboren als Concetta Rosa Maria Franconero in Newark, New Jersey. In totaal zong ze gedurende haar carrière 53 liedjes in de Billboard Hot 100-hitparade. Enkele nummers daarvan zitten ongetwijfeld in het collectieve geheugen van de oudere muziekliefhebbers gegrift zoals “Stupid Cupid” uit 1958 (zie 1e video), het op de tweede video te beluisteren “Everybody’s Somebody’s Fool” uit 1960 maar zeker ook “Lipstick On Your Collar” uit 1959, “Johnny Darlin” uit 1962 en haar coverversie van het LaVern Baker-nummer “Tweedle Dee” uit 1955 dat ze in 1959 naar de top van de hitlijsten zong.

Haar eerste publieke optreden deed Connie Francis in 1953 in de toen zeer populaire tv-show ‘Startime Kids’ en haar eerste platencontract kreeg ze in 1955 bij ‘MGM Records’ maar het grote succes bleef nog enkele jaartjes uit. De eerste millionseller kwam er in de herfst van 1957 toen ze de song “The Majesty Of Love” opnam, een duet met country- en rockabillyzanger Marvin Rainwater. Maar net voordat ze haar platencontract met ‘MGM Records’ zag verbroken worden nam ze een coverversie op van het liedje “Who’s Sorry Now?” dat al in 1923 werd gecomponeerd en in datzelfde jaar voor het eerst werd opgenomen door het ‘Isham Jones Orchestra’.

Connie Francis zong het liedje op nieuwjaarsdag 1958 in de populaire TV-show ‘American Bandstand’ van Dick Clark en even daarna ook in zijn ‘The Saturday Night Beechnut Show’. Haar zangcarrière werd daarmee als een bliksemschicht gelanceerd en zij werd in de volgende vier jaar gelauwerd als de ‘beste vrouwelijke vocaliste’ in Amerika. De hits volgden elkaar in sneltempo op: het door Neil Sedaka en Howard Greenfield geschreven nummer “Stupid Cupid”, “My Happiness”, “Among My Souvenirs”, “Lipstick On Your Collar”, het in het Italiaans gezongen liedje “Mama”, “When The Boy In Your Arms (Is The Boy In Your Heart)” uit 1961 en “Second Hand Love” uit 1962.

In 1974 werd Connie Francis brutaal verkracht in een hotel in Jericho, New York en als gevolg daarvan belandde ze in een diepe depressie. In 1977 werd ze aan de neus geopereerd en verloor ze gedurende vier jaar haar stem waardoor zingen uitgesloten was. Daarna probeerde ze nog wel terug te keren maar in 1981 sloeg de tragedie een tweede keer toe toen haar broer George door de maffia werd vermoord. Ze werd manisch depressief verklaard en in 1984 probeerde ze zichzelf van het leven te beroven. Gedurende de laatste decennia was ze in het circuit van optredens in Las Vegas beland waar ze 4 huwelijken en evenveel echtscheidingen later nog af en toe haar oude hits zingend op het podium bracht. In 2018 hield ze op met optredens en derzer dagen geniet ze als 86-jarige van een welverdiende rust.

(valsam)